ՍԵՎԱՆԱ ԼԻՃ

Սևանա լիճը Հայաստանի և Կովկասի ամենամեծ լիճն է և գտնվում է Հայաստանի Գեղարքունիքի մարզում։ Այն աշխարհի ամենամեծ քաղցրահամ բարձրադիր լճերից մեկն է։ Գտնվելով ծովի մակարդակից 1900 մ բարձրության վրա՝ Սևանի մեծ կապույտ աչքը զբաղեցնում է 940 կմ² տարածք, իսկ երկարությունը 80 կմ է, ամենալայն հատվածում այն հասնում է 30 կմ-ի:

Սևանա լճի մոտիկությունը Երևանին, ամառային համեմատաբար զով եղանակը, բաց երկնագույն ջրերը և պատմական տեսարժան վայրերն  այն դարձնում են Հայաստանի այցելության առանցքային վայրերից մեկը: Լճի ափն ողողված է ավազոտ լողափերով, որոշները լի են տարբեր զբաղմունքներով և հանգստյան գոտիներով, որոնք առաջարկում են այնպիսի ջրային սպորտաձևեր, ինչպիսիք են ծովագնացությունը, ջրային դահուկները և վինդսերֆինգը։ Սակայն կարելի է գտնել նաև լուռ և մեկուսացված լողափեր։

Լճի ամենաշատ այցելվող ուղղությունը թերակղզին է, որը հայտնի է որպես Կղզի, որտեղ գտնվում է միջնադարյան հայկական ճարտարապետության ամենանշանավոր նմուշներից մեկը՝ 8-րդ դարի Սևանավանքը: Այն բաղկացած է երեք եկեղեցիներից և կառուցված է կղզու վրա։ 20-րդ դարի կեսերին ջրի մակարդակի անկումը ձևավորեց ներկայիս թերակղզին:

Կղզին անմարդաբնակ էր մինչև մ.թ. 8-րդ դարի վերջը, երբ վանականները կառուցեցին մատուռ և մի խումբ խցեր։ Կղզու վանքը, ըստ ժամանակի պատմիչների, օգտագործվել է և՛ պաշտամունքի և ուխտագնացության, և՛ որպես պատվազուրկ եղած հոգևորականների աքսորավայր։